Zorluklar Değil, Biz Değişiriz

“Güçlü olmak, hiç sarsılmamak değil; sarsıldığında da ayağa kalkabilmektir.”

Hayat bazen planladığımız gibi gitmez. Bir hastalık, bir kayıp, ya da içinden çıkamadığımız bir dönem… Asıl mesele, başımıza gelenler değil; biz onlara nasıl karşılık verdiğimizdir.

Kimi insan bu süreçte kendini kaybeder, kimi ise yeniden bulur. İkisi arasındaki fark, “neden ben?” demekle “bundan ne öğrenebilirim?” diyebilmek arasındadır. Zorluklar bizi kırmak için değil, dönüştürmek için vardır. Bazen en büyük güç, pes etmemekte değil; yeniden denemeye cesaret etmekte gizlidir.

Hayat Bizi Dönüştürür, Direnmek Değil Uyum Sağlamak Gerekir

İnsan zihni, karşılaştığı güçlüklerle yeniden şekillenebilir. Psikolojide bu sürece psikolojik dayanıklılık denir. Travmalar, kayıplar ve beklenmedik kırılmalar aslında hayatın bir parçasıdır. Bu deneyimler yalnızca acı değil; öğrenme ve yeniden yapılanma fırsatları da sunar. Yas tutmak, üzülmek, sarsılmak hepsi insan olmaya dahildir. Önemli olan, bu duyguların içinde kaybolmak yerine onlardan bir yol haritası çıkarabilmektir.

Zorlanmak Zayıflık Değil, İnsan Olmaktır

Toplumda güçlü olmak, çoğu zaman “hiç yıkılmamak” ile karıştırılır. Oysa gerçek güç, yıkıldığında yeniden ayağa kalkabilmektir. Bir çocuk yürümeyi defalarca düşerek öğrenir; biz de hayatı aynı şekilde öğreniriz. Beynimiz, yaşadığı her sarsıntıyı bir deneyime dönüştürür. Kimi zaman “neden ben?” diye sormak doğaldır; ama bir süre sonra “bundan ne öğrenebilirim?” diyebilmek, iyileşmenin başladığı andır. Bu öğrenme süreci, gelecekteki zorluklarla baş etme biçimimizi de belirler. Kısacası: her sarsıntı, bir yeniden yapılanmadır.

Direnç Sert Durmak Değil, Esnek Kalabilmektir

Dirençli olmak, duygusuz olmak değildir. Tam tersine duyguların farkında olup, onlara rağmen ilerleyebilmektir. Hayat bazen eğer ama kırmaz. Bu nedenle nefes almak, destek istemek, kısa bir ara vermek zayıflık değil; iyileşme refleksidir. Psikolojik dayanıklılık doğuştan gelmez; öğrenilen bir beceridir. Her zorluk, bu beceriyi geliştirmek için bir fırsattır. Küçük adımlar bile büyük dönüşümlerin başlangıcı olabilir.

Tavrımızı Biz Belirleriz

Hayatta birçok şeyi kaybedebiliriz: işimizi, düzenimizi, hatta sevdiklerimizi… Olaylara bakış açımızı biz belirleriz. Aynı olay, bir kişiyi yıpratırken bir başkasını olgunlaştırabilir. Farkı yaratan şey olay değil, ona yüklediğimiz anlamdır ve bazen en büyük değişim, hayatı olduğu gibi kabul edip yeniden tanımlayabilme cesaretinde gizlidir.

Hayatın Yükü Değişmez, Ama Biz Değişiriz

Travmalar, yas ve zorluklar hayatın akışında hep var olacak. Biz o akışın içinde yeniden yön bulabilir, yeni anlamlar kurabiliriz. Kendimize biraz daha sabırla yaklaşmak, bazen en iyi başlangıçtır. Bir nefes almak, bir dostla konuşmak ya da yalnızca “Bugün elimden geleni yaptım” diyebilmek bile yeterlidir. Çünkü bazen değişen hayat değil, hayata bakan gözlerimizdir. O gözlerle yeniden bakmayı seçtiğimiz her gün, aslında yeniden başlamaktır.                                                              Uzman Klinik Psikolog Ecem Özcan Tatlıdil